ای کاش به دنیا دل غمبار نبود...

دستان حادثه ،بار دگر گرفت

از مادران قرار ،از کودکان امان

هر لحظه می رسد اخبار تازه ای

از سستی زمین ،از سختی زمان

مبهوت مانده مات چشمان اشکبار

افتاده نی به خاک،بی بانگ یک شبان

تصویر یک نگاه در اوج التهاب

بر ماتمی عظیم،بالاتر از گمان

افسوس و آه و درد این واژگان سرد

کی میکند ادا ،حق سخن بیان...

 چه قدر دلگیر است و تاسف بار ،هر از چندی خبر ویرانی سقف های مردمان این خاک بر سرشان... شاید ما که حال در خانه های به ظاهر محکمان نشسته ایم ،ندانیم چه روزهای سختی دارند مردمان زلزله زده ی آذربایجان اما می شود حس کرد چشمان اشک بار و دل های پر دردشان را...

یا رب مگیر آرامش شب های ما را

با یک نظر از ما بگردان هر بلا را

به این امید که همیشه بلا از همه مردم این سرزمین دور باشد ...نی نی وبلاگ عزیز برای همدردی با همه عزیزان داغ دیده و زلزله زده ی آذربایجان شرقی دو روز عزای عمومی اعلام کرده و ما هم اول به عنوان یک ایرانی و بعد به عنوان عضوی از این جامعه مجازی ولی با احساس های واقعی و ناب ،همدردی خودمون رو به همه هم وطنامون، به همه ایرانی هایی که همیشه دلاشون برای شادی همدیگه پر از نیاز و نیایشه ابراز میکنیم و براشون دست به دعا بر میداریم و از خدا صبر می خواهیم صبر ...ما رو در غم خودتون شریک بدونید...همیشه وقتی اتفاقی رخ میده میگیم ای کاش...باز هم ...ای کاش زودتر از این فکری برای سقف خانه هاتان می شد...

ای کاش به دنیا دل غمبار نبود

یک خانه ی بی فروغ و نمدار نبود

ای کاش شقایق به دلش داغ نداشت

بر ثانیه ها نگاه بیمار نبود...