ثمره ی عشق

لالایی که خودم همیشه گوش می کردم وقتی تو شکمم بودی این بود شبا از تلویزیون می گذاشت اون موقع ها یادش به خیر... لالایی اومده خواب توی چشمات لالایی مثه قند شیرینه حرفات ببین رنگی ترین رویا رو امشب ببین آبی ترین دریا رو امشب ببین اسبایی رو که توی صحران ببین دشت گلای سرخ چه زیبان ببین رویای یک لحظه خوبو ببین پرنده های تو غروبو لالا لالایی چشمات بسته میشه کی از لالایی گفتن خسته میشه لالا لالا ببین زیباست دنیا ببین زیبایی ها رو توی رویا لالایی منم رسید به آخر بخوا آروم تویی از جون عزیزتر لالالا ...

این وبلاگ رو خاله جون که خیلی خیلی دوست داره امروز یعنی ۲۹ فروردین ۱۳۹۰برات درست کرد  و از من خواست تا توش برات بنویسم آخه میدونست که من توی تقویم هر سال از قبل از اینکه به دنیا بیای برات می نوشتم تا وقتی بزرگ شدی بخونی و بدونی که توی هر روز و هر ساعت و هر لحظه چه اتفاقی افتاده، چه اون موقع که تو شکم مامانی بودی   چه وقتی تو این دنیای بزرگ قدم گذاشتی    آره عزیز مامان دوست داشتم برات بنویسم حالا که این وبلاگ رو داری سعی می کنم برات همه خاطراتی که با هم داشتیم و داریم و خواهیم داشت رو بنویسم تا وقتی بزرگ شدی  خودت ادامه اش بدی عزیزم ... اسم نینیش رو خاله ی بابا از همو ن موقع که به دنیا ...