ثمره ی عشق

دارد دل مشتاق من هر دم هوایت نازنین چون می تپد مرغ دلم دائم برایت نازنین شور آفرین لبخند تو همچون عسل شیرین ترین روید نهال مهر و دین در لحظه هیت نازنین نوشیدن شیرابه ها از جان مادر، نوش تو خسته مبادا جان او،نور سرایت نازنین چشم پدر روشن ز تو،آرام دل گیرد ز تو بخشد خدای مهربان او را برایت نازنین همراه هر ذکر و دعا،نامت تداعی می شود رویت نیایش آفرین ، جانم فدایت نازنین ...

توی عکس اول هنوز نمیتونستی بشینی ۳فروردین۸۹ ولی عکس بعدی اولین باریه که خودت بدون کمک نشستی ۱۶ فروردین ۸۹ ...

سال تحویل سال ۸۹   اولین سال تحویلی بود که ما ۳ تایی توی خونه خودمون سر سفره هفت سین بودیم البته سال تحویل پارسال یعنی ۸۸ تو هم بودی ولی تو شکم من بودی گلم ولی این بار توی روروئک کنار من و بابا کنار سفره هفت سین با دقت به همه چی نگاه می کردی و لحظه ای که سال تحویل شد انگار تو هم با زبون بی زبونی خوشحالی می کردی خیلی حس خوبی داشتیم و اون لحظه فقط برای سلامتی همه بچه ها و گل خودم دعا کردم... اینم عکس همون موقع است همون شب ساعت ۹ شب که بعدشم می خواستیم بریم خونه مامانی جون و چون هوا سرد بود این طوری لباس پوشیدی... همه میگن تو این عکی پایینی خیلی شبیه منی البته تو یه جورایی شبیه همه هستی هم من ه...

۲۴ اسفند ۸۸ برای اولین بار بهت آب دادیم تازه اونم چون خود دکتر گفت وگرنه من که میخواستم تا ۶ ماهگی صبر کنم ولی قبل از عید رفتیم دکتر تا ببینیم چی میگه برای غذای کمکی برا شروع ۷ ماهگیت چون تاکید کرده بود تا پایان ۶ ماهگی فقط شیر مادر حتی آب هم میگفت ندین نمیدونم واقعا چرا ولی امشب که برا اولین بار یه ذره آب خوردی همونم بالا آوردی چه قدر درگیر بودیم با همه که تا ۶ ماهش تموم نشده هیچی غیر از شیر مادر نباید بخوره... تو حتی پستونک و شیشه هم نمیخوری شایدم به خاطر همین باشه که من و تو اینقدر به هم وابسته ایم.  البته چند روز بعدترش ۲۸ اسفند ۸۸ بالاخره با شیشه آب خوردی آفرین شیشه رو هم خودت گرفتی دستت.... ...

نیایش جونی امروز (۱۱ اسفند ۸۸)انگاری واقعا داشتی باهام حرف می زدی عزیزم میگفتی ماما بابا، آبَ ، واقعا می گفتی ها به خدا راست می گم ازت فیلم هم گرفتم عاشق حرف زدنتم گلم (البته می دونم احتمالا اینایی که گفتی فقط صداهاش بوده و مفهومشو شاید نمیفهمیدی ولی میدونم که زود زود صدامون می کنی و میگی مامانی بابایی) تازه خیلی خیلی هم خوش خنده هستی عسلم   ...

دخترکم امروز ۵ دی ۱۳۸۸ روز تاسوعاست پارسال همین موقع سر دیگ آش نذری مامان جون از خدا تو رو خواستم و امسال تو همین روز عزیز دختر ۳ ماهه من تو بغلمه صحیح و سالم خدا جون ممنونم ازت خدایا به هر کی که دوست داره مامان بشه یه کوچولوی سالم بده آمین راستی امروز شله زرد هم پختیم من و بابایی یه جورایی اولین نذری بود که خودم می پختم برا سلامتی تو وهمه بچه ها... ...

وای اصلا دلشو نداشتم دست و پام می لرزید تازه کجای کاری گریه ام هم گرفت از گریه های تو   ولی خب چه می شد کرد همه هم میگفتن هر چی زودتر گوشاش رو سوراخ کنی بهتره و کمتر دردش میاد اون روز هم یعنی ۱ بهمن ۸۸ رفته بودیم برا شنوایی سنجی ات چون نزدیک اونجا مرکز خدمات پرستاری هم بود که دکترت هم بهمون معرفی کرده بود رفتیم و گوشهای دخملم رو سوراخ کردیم ولی من خیلی می ترسیدم اما خدا رو شکر کارشونو بلد بودن بابایی گفت البته من اصلا نتونستم نگاه کنم ولی تا اومدی تو بغلم و شیر خوردی آروم آروم شدی یه جفت گوشواره خوشگل گربه ای هم برات گرفتم بعدش تازه از وقتی گوشواره گوشت کردیم یه کم شبیه دخترا شدی  البته تو این عکس خیلی دیده نمی...

     ...

عسلکم که هر روز از روز قبل بامزه تر و خوشگل تر میشی چند روزی هست که خنده های نازت هم معنی دار شده و من بالاخره امروز یعنی ۲۹ آبان ۸۸ تونستم از خنده ات عکس بگیرم آخه همش یه کوچولو می خندیدی و زود تموم میشد ولی من موفق شدم هورا چه قدر ذوق کردم  عمه میگه این خنده های کج کجکی ات مثل اونه   راست میگه جالب ایجاست که تو به همه یه شباهتایی داره انگار هیچ کسو نمی خواستی ناراحت کنی گل مهربونم     ...

نیایش پاکم امروز یعنی ۶ آذر۸۸ روز نیایش بود برام جالب بود وقتی این اسم رو برای روز عرفه دیدم ولی خیلی حس خوبی دارم که اسم تو رو نیایش گذاشتم خوشحالم از اینکه در آخرین لحظات این تصمیم رو گرفتم چون از قبل از اینکه تو اصلا وجود داشته باشی من اسم دیگه ای برات در نظر داشتم نمیدونم چی شد که این اسم به دلم افتاد و باهاش انس گرفتم تو اون زمان کم ولی خوشحالم که اسمت رو نیایش گذاشتم و امید وارم مثل اسمت که مایه آرامش هست همیشه آروم باشی و پاک و نزدیک به خدا..... نیایش با خدا اوج نیاز است..... امید وارم خودتم اسمتو دوست داشته باشی عزیزکم دوست دارم از این عکست معلومه خودتم راضی و خوشحالی ...